Literaire Living
De jaarlijkse hoogmis van de poëzie
Kent u onze Literaire Living nog? Wel, dat charmante poëziefestivalletje is terug van weggeweest! Neem plaats in onze living en laat je meevoeren door een uitgekiende en evenwichtige line-up van dichters en van een poëzieminnende muzikant. Zetelgasten dit jaar zijn: Mark van Tongele, Christophe Vekeman, Carmien Michels, Tsead Bruinja en onze winnaar van de poëziewedstrijd: Bert Deben. Portland zorgt dit jaar voor de muzikale noot.
Mark van Tongele
Iedereen heeft zo nu en dan een volle baxter Mark van Tongele nodig. We kregen negen jaar geleden al één op Literaire Living en onze ziel snakt naar een nieuwe kuur met van Tongeles vitaliteit en levensdrift. Die bezieling uit zich ook in zijn taal zelf, die hij tot het uiterste drijft en doet zingen.
Christophe Vekeman
Rock ‘n roll, we zijn er niet vies van. Christophe Vekeman staat daarom al een tijdje op ons verlanglijstje: podiumbeest en cowboy-dichter, van dezelfde ranch als Andy Fierens (LL 2013). Christophe Vekeman kennen we als romanschrijver, maar hij fleurt al jaren de literaire podia op met zijn zwierige en rijmende (liefdes)gedichten vol zelfironie, waarvan de recentste zijn gebundeld in Dit is geen slaapkamer meer nu.
Carmien Michels
Beloftevolle debutanten gunnen we op Literaire Living graag het volle en warme licht van de spotlights. Maar kun je Carmien Michels nog debutant noemen? Terwijl ze de voorbije jaren twee romans publiceerde werd Michels zo maar eventjes Nederlands en Europees kampioen Poetry Slam.
Tsead Bruinja
We nodigen elk jaar een Nederlandse dichter uit. Dit jaar een bijzondere stem: Tsead Bruinja, die in zijn intussen meer dertien bundels rijke oeuvre zowel in het Nederlands én het Fries publiceert. Hij is een erfgenaam van de grote blinde Friese dichter Tsjêbbe Hettinga.
Muziek door Portland
Deze dreampopband zakt in mini-versie af naar onze Literaire Living. De band werd dit jaar meer dan terecht gekroond tot winnaar van de Nieuwe Lichting van Studio Brussel.
Stubru omschrijft hun muziek als ‘een warm dekentje van melancholische pop’, MNM houdt het op ‘een band die pop brengt waarop je kan wegdromen op een roze wolk zonder dat je er iets illegaals voor hoeft in te nemen.’